Ook in Bunschoten is er armoede

 Tijdens mijn stage bij het Wetenschappelijk Instituut voor de SGP, verdiep ik mij in het thema ‘Armoede in Nederland’. Ook in Bunschoten is het voor bepaalde burgers moeilijk om rond te komen. Door omstandigheden zoals inflatie, de oorlog in Oekraïne en de coronacrisis, is de verwachting dat ook hier de armoede zal toenemen. De gevolgen kunnen groot zijn.

Bunschoten had volgens het CBS in 2021 een percentage van ongeveer 3,7 procent aan burgers die onder de armoedegrens leven. Dat is de helft minder dan het landelijk gemiddelde. Dat ligt op ongeveer 7,7 procent. Bunschoten heeft dus een goede uitgangspositie, maar het neemt niet weg dat er genoeg burgers in ons dorp in nood zijn of komen en zich vertwijfeld afvragen waar het heen moet.

De oorzaak van waarom mensen arm worden, kan met van alles te maken hebben. Door de omstandigheden die nu in de wereld spelen, zoals inflatie en de energieprijzen, maar ook andere zaken zoals psychische problemen of verslavingen spelen een grote rol.

Armoede brengt veel gevolgen met zich mee. Het leidt tot stress, verminderde gezondheid, opvoedproblemen, uitsluiting en soms zelf het missen van een dak boven het hoofd.

Vooroordelen

De fout die vaak in het algemeen wordt gemaakt, is dat wij ons focussen op de financiële kant van armoede. Maar we zouden naar de hele mens moeten kijken. Men is vaak eenzaam, terwijl je ziet dat mensen met een breder netwerk minder snel in armoede raken. En dat mensen met een klein netwerk, veel lastiger van bijvoorbeeld werkloosheid afkomen.

In Bunschoten ervaar ik een mentaliteit van niet zeuren en hard werken. Dat is op zich ook wel goed, maar er wordt dan vaak gedacht dat mensen die in armoede leven, lui zijn of dat mensen arm zijn door het maken van foute keuzes. Dat is meestal niet het geval. Door dit vooroordeel schamen mensen in armoede zich. Dat geeft hen soms ook niet de motivatie om ergens te solliciteren. Mensen in armoede hebben dikwijls domme pech. Neem bijvoorbeeld ziektes, schulden uit het verleden of echtscheidingen.

De verwachting is dat het aantal mensen in armoede zal toenemen. Je gunt het niemand om in financiële nood te komen. Gebeurt dit wel dan heeft o.a. de overheid hier een taak om op te komen als schild voor de zwakken (Psalm 82:3).  Als bijvoorbeeld werken echt niet meer gaat, dient de overheid, aanvullend op de ondersteuning vanuit familie, kerk en maatschappelijke verbanden, zorg te dragen voor een goed sociaal vangnet. Laten we vooral ook bidden dat de verwachte toename niet uitkomt. 

Xander Muijs, stagiair Wetenschappelijk Instituut voor de SGP en SGP-Burgerlid commissie Samenleving