Echtscheidingen kosten gemeente Bunschoten 2 miljoen per jaar!

Het afgelopen jaar heeft de SGP veel tijd, energie en geld gestoken in de campagne rond huwelijkstrouw door hiervoor op verschillende manieren aandacht te vragen. De aanleiding voor deze campagne is de absurde reclame op radio en TV die mensen aanmoedigt om vreemd te gaan, om hun eigen vrouw of man te bedriegen.

Recent is door de Tweede Kamer fracties van de SGP en CU gevraagd om deze overspelreclames aan banden te leggen, maar helaas is dit kabinet dan van mening dat ze een moreel oordeel uitspreken. En dat laatste kan natuurlijk niet in een vrij land als dat Nederland is en waarin alle remmen op dit punt lijken los te zijn geslagen. Ook al berokkend het nog zoveel schade. Eén op de drie huwelijken eindigt in een echtscheiding. Naast vaak heel veel persoonlijk leed, jaagt het onze maatschappij op hoge kosten. Naar schatting tussen 2 -  3,5 miljard euro op jaarbasis (www.marriageweek.nl bureau EconoVision)

Een hoog echtscheidingspercentage werkt in allerlei opzichten ontwrichtend. Kinderen van gescheiden ouders staan gemiddeld genomen wantrouwender in de wereld, presteren slechter op school, gaan vaker het verkeerde pad op en doen vaker een beroep op de jeugdhulpverlening. Echtscheiding is dus meer dan een individuele keuze van één man en één vrouw.

De lasten van echtscheiding zijn in onze samenleving niet gelijk verdeeld. Vrouwen hebben er in het algemeen gesproken het zwaarst onder te lijden. In negen van de tien gevallen krijgen moeders de volledige zorg voor hun kinderen. Bovendien treft het lagere inkomensgroepen financieel veel harder dan hogere.

Wat hierboven op landelijk niveau is geschetst werkt op lokaalniveau precies zo. Ook voor de gemeente Bunschoten zijn de maatschappelijke kosten enorm, ook kinderen in Bunschoten zijn het slachtoffer van scheidingen en ook in Bunschoten doen gescheiden vrouwen en mannen een beroep op sociale voorzieningen e.d. Als we de landelijk geschatte maatschappelijke kosten omrekenen naar het aantal inwoners van Bunschoten dan komen we Bunschoten uit op minimaal € 2 miljoen per jaar.

Pas heeft de gemeenteraad van de gemeente Bunschoten nog het beleidsplan schuldhulpverlening aangenomen. Daarin wordt visie getoond en een missie geformuleerd wat echt past bij een daadkrachtige gemeente als Bunschoten is. Als we die visie en missie zouden vertalen naar de echtscheidingsproblematiek dan klinkt deze als volgt:

Visie: In de gemeente Bunschoten zijn geen gezinnen met problematische schulden (lees ernstige huwelijksproblemen).

Missie: De inwoners van de gemeente Bunschoten weten hoe zij problematische schulden lees ernstige huwelijksproblemen kunnen voorkomen. Mensen met problematische schulden lees ernstige huwelijksproblemen vinden op tijd hun weg naar de hulpverlening. Mensen die in staat zijn hun schulden lees huwelijksproblemen zelf op te lossen, worden begeleid dit zelf te doen.

Waarom is voor deze formulering gekozen in het beleidsplan schuldhulpverlening? Omdat voorkomen beter is dan genezen. Is dat een makkelijke opgave? Antwoord: nee. Gedrag is moeilijk te veranderen. Deze cultuurverandering is lastig en vergt inzet en doorzettingsvermogen van de volledige basiszorginfrastructuur. Dit vergt samenwerking tussen alle partijen binnen die basiszorginfrastructuur.

Deze visie en missie, door vertaald in doelen en uitgangspunten uit het beleidsplan schuldhulpverlening, kunnen als basis dienen voor een beleidsplan relatiehulpverlening.

Het leed wat echtscheiding met zich meebrengt, de gevolgen die het heeft voor betrokkenen en de samenleving vraagt dat niet van de politiek en de samenleving het uiterste wat in ons vermogen ligt om dit te voorkomen?

De vragen die door de CU zijn gesteld en de beantwoording van het college hierop heeft de SGP fractie bevestigd in haar overtuiging dat daadkrachtig beleid nodig is.

In het kader van “Samen kunnen we meer” roepen wij de CU-fractie op om gezamenlijk hierin op te trekken en gezamenlijk onze verantwoordelijkheid te nemen.